مختلف نخ های رشته ای پلی استر در بازار موجود هستند. این نخ های فیلامنتی در مصارف مختلفی مانند پرده ها، ملافه ها، صندلی های ماشین و وسایل مبلمان منزل استفاده می شوند. نخ فیلامنت پلی استر را می توان با استفاده از فرآیندها و مواد مختلف تولید کرد. به طور خاص، می توان آن را با استفاده از فرآیند ریسندگی مذاب تولید کرد. با این حال، برخی از معایب مرتبط با این فرآیند وجود دارد. اینها شامل مشکل در سیم پیچی صاف، تشکیل کرک ها و شکستن نخ رشته ای است. علاوه بر این، خواص فیزیکی نخ فیلامنت نیز ممکن است در طول زمان تغییر کند. این معایب ممکن است منجر به کاهش راندمان تولید شود.
نخ فیلامنت پلی استر تولید شده توسط این اختراع با یک عامل افزایش طول تولید می شود. این عامل افزایش دهنده ازدیاد طول از ذرات ریز تشکیل شده است که می توانند در بخش داخلی عمیق جریان رشته ای اکسترود شده قرار گیرند. این عامل مسئول بهبود عملکرد سیم پیچ جریان رشته ای است. این ذره همچنین می تواند به عنوان یک غلتک برای رزین پلی استر عمل کند. همچنین می تواند اصطکاک بین رشته ها را کاهش دهد و ازدیاد طول را افزایش دهد. ذرات همچنین در برابر تغییر شکل کشیده مقاوم هستند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که توزیع یکنواخت این ذره در ماتریس رزین پلی استر بسیار سخت است. در واقع، ممکن است به عنوان یک ماده تحمل کننده استرس عمل نکند.
علاوه بر این، جریان رشته ای با سرعت نسبتا بالایی خنک می شود. نتیجه افزایش غیر خطی ویسکوزیته است. این افزایش غیر خطی ممکن است باعث نازک شدن نخ رشته شود. در واقع، این افزایش غیر خطی ممکن است باعث نازک شدن زودتر از محیطی با افزایش خطی بیشتر ویسکوزیته شود. بنابراین، سرعت سیم پیچ نهایی نخ رشته ای مذاب ریسی شده ممکن است کمتر از محیطی با افزایش خطی ویسکوزیته باشد.
چالش دیگر در تولید نخ فیلامنت پلی استر، نوسان قیمت مواد اولیه مورد استفاده در فرآیند ساخت است. به ویژه، قیمت MEG، ماده اولیه اصلی مورد استفاده در فرآیند تولید پلی استر، ممکن است به سرعت تغییر کند. این نوسان قیمت ممکن است رشد بازار را محدود کند. علاوه بر این، قیمت رزین پلی استر اصلی، PTA نیز ممکن است در نوسان باشد. این نوسانات ممکن است منجر به خاصیت کششی نامطلوب نخ فیلامنت پلی استر شود. با این حال، جریان رشته ای هنوز هم قادر به دستیابی به عملکرد پردازش خوبی است. می توان آن را با ضخامت 1.0 dtex یا کمتر تولید کرد.
تعداد ذرات عامل افزایش دهنده طویل شدن رشته باید حداقل پانزده ذره برای هر 100 میلی متر مربع رشته باشد. اندازه ذرات نیز باید حداقل ده میکرون باشد. تعداد ذرات عوامل افزایش دهنده طویل شدن رشته نیز باید حداقل ده برابر بیشتر از تعداد رشته های موجود در رشته مذاب باشد. علاوه بر این، عامل افزایش دهنده ازدیاد طول باید بتواند یک اثر تحمل کننده تنش را بر روی رشته مذاب ریسیده نشان دهد. همچنین توجه به این نکته مهم است که اگر رزین پلی استر از پلیمرهایی با وزن مولکولی بیشتر از 200000 تشکیل شده باشد، ممکن است اثر تحمل کننده تنش عامل افزایش ازدیاد طول به طور کامل متوجه نشود.
